دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی از برنامهریزی این تشکل دانشجویی برای حضور و سخنرانی سید محمد خاتمی در روز ۱۶ آذر در دانشگاه تهران خبر داد و با اشاره به اعلام عدم موافقت ضمنی دانشگاه، از اصرار این انجمن بر حضور خاتمی در مراسم روز دانشجو خبر داد.
باقرپور درباره محدودیت های اخیر در زمینه فعالیتهایی دانشجویان و نیز برنامه های انجمن اسلامی در روز دانشجو، به آینده گفت: متاسفانه، این روزها باید اعلام خطر کنیم از یک طرفه شدن فضای فعالیت در دانشگاه ها. برای نمونه در چند برنامه اخیر انجمن اسلامی شاهد لغو مجوز سخنرانی برخی از میهمانان بودیم. از جمله آقای دکتر مهدوی که قرار بود در مراسم روز عرفه در دانشکده علوم اجتماعی به ایراد سخنرانی بپردازد و علیرغم صدور مجوز، لغو شد. یا در مورد اخیر، برنامه “عدالت اجتماعی؛ از واقعیت تا اجرا” که قرار بود با حضور آقای دکتر فرشاد مومنی در کنار دکتر خوش چهره و دکتر راغفر برگزار شود، که باز هم علیرغم موافقت اولیه ریاست دانشگاه، ناگهان از سخنرانی ایشان ممانعت به عمل می آید. حتی در یک مورد استثنایی از ورود آقای دکتر شکوری راد به دانشکده علوم اجتماعی جلوگیری می شود، در حالی که ایشان عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران هستند و می توانند با ارائه کارت هیئت علمی به هر کدام از مجموعه های دانشگاه تهران و یا علوم پزشکی تهران وارد شوند.
وی تاکید کرد:
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران بارها در این خصوص به مسئولان دانشگاه تذکر داده و دغدغه های خود را مطرح کرده است. در هر صورت، به مناسبت روز دانشجو، درخواست مجوزی از دانشگاه انجام شده است برای حضور سید محمد خاتمی و سخنرانی ایشان در جمع دانشجویان. اگر چه تاکنون دانشگاه جواب قطعی به ما نداده، اما بصورت ضمنی در خصوص عدم موافقت با حضور آقای خاتمی اشاراتی داشته است. البته انجمن اسلامی دانشجویان همچنان بر حضور آقای خاتمی در دانشگاه مصر خواهد بود و تنها راه برون رفت از وضعیت فعلی را استفاده از پتانسیل تمام نیروهایی می داند که نسبت به انقلاب، ارزش ها، امام و جمهوری اسلامی عشق می ورزند. امیدواریم حرکت پیشروانه دانشگاه و خصوصا دانشگاه تهران به عنوان نماد آموزش عالی کشور و همچنین نماد جریان های دانشجویی اصیل، در باز شدن فضای نقد و بحث تبدیل به الگویی برای بیرون از دانشگاه بشود تا شاهد آب شدن یخ حاکم بر فضای سیاسی کشور هم باشیم.
دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در خصوص جریان دانشجویی و جایگاه دانشگاه در تغییر و تحولات سیاسی-اجتماعی ایران معاصر نیز گفت: نگاهی به تحولات معاصر نشان می دهد: دانشگاه و جریان دانشجویی همواره به عنوان ناقدی میان گفتمانی و واسطی میان قشری نقشی به سزا در رویدادها داشته و نسبت به سرنوشت ملت حساسیت نشان داده است.
وی افزود: اوج این حساسیت ها را می توان در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ یافت که دانشجویان را به رویارویی با ارتش استبداد اسیر در بند استعمار خارجی می کشاند و بدین ترتیب تبدیل به نماد مقاومت و بیداری و هوشیاری نسل دانشگاهی ایرانی می شوند؛ نسلی که همواره در طی هفتاد و چند سال حیات دانشگاه در ایران، رسالت بر دوش کشیدن رنج های ملت و فریاد حق طلبی بر سر استبداد داخلی و استعمار خارجی زدن را جامه عمل پوشانده و مسلما ایران وامدار جریان های دانشجویی اصیلی است که بی هیچ چشم داشت به قدرت و فارغ از بندگی زر و زور و تزویر، آزادانه در راه برقراری عدل و ریشه کنی ظلم در این مرز و بوم تلاش کرده اند.
باقرپور در خصوص جریانات دانشجویی پس از انقلاب نیز اشاره کرد: چنانچه شاهد هستیم، رویه نه به استبداد با فاجعه خونین ۱۶ آذر ۳۲ جانی تازه گرفت و نقطه عطفی در تاریخ ظلم ستیزی ملت بود. به نحوی که تا وقوع انقلاب اسلامی نیز این حضور و نقش آفرینی دانشجویان به رهبری حضرت امام تداوم می یابد. در این زمان، سالها تلاش دانشجویان و دیگر گروه های مرجع به ثمر رسیده و در آستانه پیروزی انقلاب و پس از آن، رسالتی تازه بر دوش خود احساس می نمایند. رسالت حفظ انقلاب اسلامی و دستاوردهایش که همانا تحقق آرمان های انقلاب اسلامی، یعنی عدالت، آزادی، توجه به مستضعفین و محرومین، پیاده سازی اسلام ناب محمدی و محور بودن اخلاق در حکومت است.
وی ادامه داد: بنابراین شاهد فراز و فرودهای بسیاری طی سی سال گذشته هستیم. رویدادهای چون فتح لانه جاسوسی، انقلاب فرهنگی، حضور در جبهه های حق علیه باطل، دوم خرداد ۷۶، ۱۸ تیر ۷۸، انتخابات ۸۸ و حوادث پس از آن، همه و همه از جمله مواردی هست که دانشگاه و دانشجو را درگیر نمود. البته اینجا فرصت پرداختن به جزئیات و تحلیل مسائل رخ داده نیست. اما آنچه را که می توان نتیجه گرفت، این است که دانشگاه و جریان های اصیل دانشجویی در فاصله کوتاهی پس از تثبیت شرایط انقلاب و عبور از شرایط بحران زمان جنگ، بازگشتی به هویت خود یعنی نقد قدرت داشت. اما این بار نقد قدرت به واسطه توجه به آرمان های انقلاب که خواست ملت و امامشان بود صورت می پذیرفت و البته این نقد چندان کم هزینه هم نبود. چنانچه شاهد بزرگ ترین ظلم به ساحت دانشگاه و دانشجو در ۱۸ تیر ۷۸ و ۲۵ خرداد ۸۸ هستیم.
باقرپور خاطرنشان کرد: البته طی این سال ها شاهد جریان های دیگری هم در فضای دانشگاه بوده ایم که تا حدودی دفاع از قدرت را بر نقد قدرت ترجیح می داده اند و با پشتوانه حاکمیتی که داشته اند در تندباد حوادثی که جریان های دانشجویی را یکی پس از دیگری در می نوردید، توانستند در بعضی فضاها یکه تازی کنند. اما آنچه که عیان بوده و هست، این که هر جا فضای دانشگاه اجازه تضارب آرا را داده است، جریان های اصیل دانشجویی حضوری پررنگ داشته اند و نهایتا منجر به تعالی جامعه شده است.
دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در تشریح شرایط کنونی اضافه کرد: شرایط کنونی به هیچ وجه مطلوب و قابل دفاع نیست. امروز دانشگاه با نگرانی به رصد فضای سیاسی و اجتماعی کشور می پردازد. از سویی همچنان شاهد تداوم فضای امنیتی و انضباطی در دانشگاه هستیم و متاسفانه دست هایی از بیرون دانشگاه استقلال مدیریتی دانشگاه ها را خدشه دار کرده اند. امروز دانشجویان دانشگاه تهران از سویی هتک حرمت به حریم دانشگاه در عصر ۲۴ خرداد، ۱۶ و ۱۷ آذر ۸۸ را در پیش چشم دارند و از سویی فاجعه کوی دانشگاه در سحرگاه ۲۵ خرداد ۸۸ را در نظر می آورند. هتک حرمت هایی که در تاریخ دانشگاه تهران سابقه نداشت. نگرانی از شرایط آینده کشور نیز دیگر دغدغه دانشگاه است و تمام این شرایط در کنار امتناع و سهل انگاری برخی مسئولان در اعاده حیثیت از دانشگاهی که مورد هجوم و هتک حرمت قرار گرفته، اوضاع و احوال دانشگاه را غیر قابل پیش بینی ساخته است.
این فعال دانشجویی ادامه داد: امروز دانشجویان دانشگاه تهران از مسئولان ذیربط و خصوصا مسئولان دانشگاه خواستار پیگیری حوادثی هستند که در فضای پس از انتخابات منجر به ظلم ناروا علیه دانشگاه و دانشجویان شد. دانشجویان این سوال را دارند که چطور پیگیری ظلم های وارد آمده بر دانشجویان این چنین سخت و زمان بر است، اما برخوردهای شدید امنیتی و انضباطی در دانشگاه چنان آسان و بی درنگ! البته تحلیل هایی در این مورد ها هم وجود دارد که در صورت لزوم در آینده قابل طرح است.
بیان دیدگاه